Το περίφημο σημείο G είναι η… σεξουαλική χαμένη Ατλαντίδα! Εδώ και χρόνια πασχίζουν οι επιστήμονες να αποδείξουν την ύπαρξή του και κατ’ επέκταση την ακριβή θέση του, ωστόσο οι αντιφάσεις είναι πολλές και αρκετά έντονες.
Το σημείο G είναι, θεωρητικά, μια περιοχή που προσφέρει ασύγκριτη ερωτική απόλαυση και συμβάλλει στην επίτευξη του οργανισμού στη γυναίκα. Ακούγεται απλό, όμως όλες οι βιολογικές εκφάνσεις του, από την ακριβή θέση έως τη λειτουργία του, παραμένουν αμφιλεγόμενες.
Η Μπέβερλι Γουίπλ, ομότιμη καθηγήτρια του Κολλεγίου Ρούτγκερς των ΗΠΑ, είναι μία εκ των ερευνητών που «ανακάλυψαν» το σημείο G και που του έδωσαν το σχετικό όνομα με το οποίο όλοι το γνωρίζουμε σήμερα.
Η Γουίπλ διαχωρίζει τους μύθους από την αλήθεια για το περίφημο σημείο G.
Η ανακάλυψή του
Κατά τη δεκαετία του ’80, η Γουίπλ και ο συνάδελφός της Τζον Πέρι εκπαίδευαν γυναίκες που αντιμετώπιζαν προβλήματα ακράτειας πώς να εφαρμόζουν τις ασκήσεις εκγύμνασης του πυελικού εδάφους, ευρύτερα γνωστές ως ασκήσεις Kegel. Στο πλαίσιο της έρευνάς τους, παρατήρησαν ότι υπήρχαν σημαντικές διαφορές από γυναίκα σε γυναίκα όσον αφορά τα επίπεδα δύναμης των μυών του πυελικού εδάφους. «Οι περισσότερες από τις γυναίκες είχαν πολύ αδύναμους μύες, όμως μερικές είχαν εξαιρετικά δυνατούς μύες στην περιοχή του πυελικού εδάφους και δήλωναν ότι διέρρεαν υγρά διά μέσου της ουρήθρας μόνο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής δραστηριότητας ή του οργασμού», αναφέρει η Γουίπλ. Οι γυναίκες της δεύτερης κατηγορίας δήλωναν επίσης ότι κοντά στο πρόσθιο τοίχωμα του κόλπου τους υπήρχε ένα σημείο εξαιρετικά ευαίσθητο, η διέγερση του οποίου φαινόταν να προκαλεί την απώλεια υγρών αλλά ταυτόχρονα και μια μοναδική οργασμική εμπειρία.
Βάσει των αναφορών αυτών, η Γουίπλ και ο Πέρι συνεργάστηκαν με μια ομάδα γιατρών και εξειδικευμένων νοσηλευτών ώστε να ερευνήσουν περαιτέρω το φαινόμενο σε δείγμα 400 γυναικών. Με την παλάμη τους να κοιτάζει προς τα επάνω, οι ερευνητές δοκίμασαν να ψηλαφίσουν τον κόλπο σε διάφορα σημεία, από το πρόσθιο τοίχωμα και περιμετρικά το εσωτερικό του έως τα σημεία που βρίσκονται βαθιά στον κόλπο. Παρατήρησαν πως η ψηλάφηση (με κινήσεις των δαχτύλων μπρος-πίσω) στην περιοχή που είχαν περιγράψει οι γυναίκες στην πρώτη έρευνα οδηγούσε σε διόγκωση (πρήξιμο) στο σημείο αυτό.
Έτσι, η Γουίπλ και ο Πέρι αποφάσισαν να δώσουν στο επίμαχο σημείο το όνομα «σημείο Γκραίφενμπεργκ» (Gräfenberg spot), από τον Δρ Ερνστ Γκραίφενμπεργκ, ο οποίος είχε περιγράψει την προαναφερθείσα περιοχή κατά τη δεκαετία του ’50. Ο Δρ Γκραίφενμπεργκ είχε αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι η διέγερση της συγκεκριμένης περιοχής των γυναικείων γεννητικών οργάνων ήταν πολύ πιθανό να οδηγήσει σε απελευθέρωση υγρών που η σύστασή τους δεν σχετίζεται με αυτή των ούρων.
Η Γουίπλ και ο Πέρι, σε συνεργασία με τη sex therapist Άλις Καν Λαδάς, έγραψαν στη συνέχεια το βιβλίο με τίτλο The G Spot: And Other Discoveries about Human Sexuality. Η σύντμηση του Gräfenberg spot σε G spot ήταν πρωτοβουλία του εκδότη, δηλώνει η Γουίπλ, και έκτοτε ο όρος καθιερώθηκε στη διεθνή βιβλιογραφία.
Σημείο G & γυναικεία εκσπερμάτιση
Οι πρώτες έρευνες σχετικά με το σημείο G σχετίζονται άμεσα με μια μελέτη που αφορά στο φαινόμενο της γυναικείας εκσπερμάτισης. Στις γυναίκες που παρατηρήθηκε το φαινόμενο της εκσπερμάτισης, τα υγρά που απελευθερώνονταν αντιστοιχούσαν σε ποσότητα περίπου σε ένα κουταλάκι του γλυκού και έμοιαζαν με νερωμένο γάλα.
Οι επιστήμονες που μελέτησαν έκτοτε το φαινόμενο της γυναικείας εκσπερμάτισης επιβεβαιώνουν ότι η χημική σύσταση των υγρών στην περίπτωση αυτή διαφέρει από τη σύσταση των ούρων.
Επίμονοι μύθοι
Οι περισσότερες διχογνωμίες που αφορούν στο σημείο G προκύπτουν από παρανοήσεις σχετικά με το τι είναι και το τι ακριβώς κάνει. Το σημείο G δεν βρίσκεται εντός του κόλπου ούτε είναι μία μεμονωμένη δομή. Η διέγερσή του επέρχεται με το άγγιγμα του πρόσθιου τμήματος του κόλπου, χωρίς όμως να αναγνωρίζεται ως ένα συγκεκριμένο σημείο επάνω στο ίδιο το τοίχωμα του κόλπου. Σχετικά πρόσφατη έρευνα του Εμανουέλ Τζανίνι και των συνεργατών του έδειξε ότι η περιοχή των γυναικείων γεννητικών οργάνων που παρουσιάζει τη μεγαλύτερη ευαισθησία είναι το λεγόμενο κλειτοριδουρηθροκολπικό σύμπλεγμα ή σύμπλεγμα CUV (clitourethrovaginal complex).
Τελικά υπάρχει;
Άλλοι υποστηρίζουν πως υπάρχει και άλλοι πως δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένας επίμονος σεξουαλικός μύθος. Η Γουίπλ υποστηρίζει ότι τα δύο «στρατόπεδα», υπέρ και κατά του σημείου G, δημιουργήθηκαν βάσει των ερευνών του Δρ Βινσένζο Πούπο, ενός γιατρού και σεξολόγου που έχει δημοσιεύσει αρκετές μελέτες τα τελευταία δέκα χρόνια περίπου, ισχυριζόμενος ότι ούτε το σημείο G αλλά ούτε και ο κολπικός οργασμός είναι κάτι το υπαρκτό και ότι αυτό που δηλώνουν ορισμένες γυναίκες ότι έχουν βιώσει προκύπτει μάλλον από στυτικό ιστό που σχετίζεται με την κλειτορίδα. Ως προς αυτό, η Γουίπλ απαντά το εξής: «Ποτέ δεν είπα ότι κάθε γυναίκα διαθέτει ένα σημείο G. Δεν μπορώ να το ξέρω, καθώς δεν έχουν εξεταστεί όλες οι γυναίκες». Αξίζει να σημειωθεί πως ούτε η Γουίπλ θεωρεί ότι το σημείο G είναι μια διακριτή (από άποψη ανατομίας) δομή και θεωρεί ότι πρέπει οι έρευνες να συνεχίσουν επάνω στο θέμα αυτό.
